Terug in Spanje

Dag iedereen!

Allereest een heel gelukkig nieuwjaar voor iedereen die ik nog niet gezien heb dit jaar. Ik wens je een schitterend jaar toe, en dat al je dromen mogen uitkomen!

Na toffe feestdagen thuis ben ik nu weer in Spanje, volop aan het genieten. Alleen was de reis hierheen een beetje hobbelig: ons vliegtuig, dat normaal uit Charleroi om 13u moest vertrekken, is vertrokken met 2u en 15min vertraging. Daardoor waren we pas om 17u15 in Valladolid, en de laatste bus naar Soria reed om 18u15! Na oneindig lang (zo leek het toch) te wachten op onze baggage, moesten we nog in het busstation geraken. We sprongen dus in een taxi, maar konden niet allemaal in een taxi in omdat we met zes, plus baggage waren. Ik, Sarah en een jongen die naar Salamanca moest, sprongen in de eerste, en kochten direct de bustickets mee voor de rest.

Toen liepen we naar onze bus, met de gedachte dat de rest snel zou aankomen. Bleek dat er geen tweede taxi was, dat die pas kwam om 18u00, en dat ze dus een paar minuten te laat zouden zijn. Sarah en ik hebben geprobeerd om de bus tegen te houden, maar die wou absoluut niet wachten - het is een ongelofelijke contradictie dat Spanjaarden alles op het gemak doen, maar er zijn sommige situaties waarin ze heel strict zijn, zoals de vertrektijden van de bussen. Sarah sprong dus op de bus die al wegreed, met veel lege plaatsen, en ik probeerde de andere bus nog tegen te houden. Maar die had nog maar 1 plaats over, en toen de rest dan aankwam, om 18u19, konden ze er toch niet meer bij. De bus waar Sarah op zat stond nog aan het kruispunt, maar de andere chauffeur wou die niet terugroepen. Hij riep tegen mij dat ik toen moest gaan zitten, of dat hij anders gewoon wegreed zonder mij. Ik ben er dus opgesprongen, zonder de rest.

Maar alles is nog goed gekomen: aan het busstation stonden de ouders van een paar andere studenten van onze univ in Soria, en zij hebben goed geholpen: ze hebben Kim, Christine en nog een ander meisje naar de trein richting Burgos gebracht, want in Burgos was er een bus om 21u richting Soria. En als dat niet gelukt was, hadden ze nog aangeboden om ze met de auto naar Soria te brengen - dat is twee uur en een half in de auto! Over het algemeen zijn ze toch heel vriendelijk, de Spanjaarden.

Ons hobbelig begin was nog niet gedaan: maandag stonden er ineens twee werkmannen aan onze deur: we zouden een 'mancha en la pared' hebben, een vlek op de muur, en of ze mochten binnen komen? Wij wisten helemaal niet waarover het ging, liepen door heel het appartement op zoek naar een vlek, en zagen uiteindelijk dat er in de hoek van mijn kamer en de aangrenzende hoek van Kims kamer een watervlek was. De mannen mochten dus binnen, ze namen hun hamers vast en... klopten de muur kapot! Binnen de kortste keren zat er een groot gat in. Die avond kwam de huisbazin langs om uit te leggen dat het om een lek in de verwarmingsbuizen ging, het was het jaar ervoor ook al voorgevallen. De volgende morgen kwamen ze de lek maken, er is al geen waterplek meer, maar er is nog wel een gat in de muur! Kim en ik kunnen elkaar perfect horen, en we zien ook elkaars licht. Vooral 's avonds is dat een probleem, omdat ik na haar ga slapen en dan moet ik erg opletten voor lawaai en zo. Nu moet de metser nog komen om het gat te maken, a ver cuando viene - we zullen wel zien wanneer hij komt.

Maar zelfs met dat alles ben ik weer heel blij in Spanje te zijn, na een dag sneeuw en een dag mist is er hier nu weer een stralende zon en ook weer de stralende glimlachen van de Spanjaarden alom.

Groetjes en tot de volgende,
Marie

PS: een heel grappig voorval deze morgen: ik had les om 8u30, en toen ik op school aankwam was het helemaal donker, geen lichten, niks. Ik ging wat verder naar binnen, in het secretariaat zag ik de gezichten van de twee vrouwen daar flikkeren in het kaarslicht! Er moest aan de electriciteit gewerkt worden, dus mijn eerste les heb ik bij schemerlicht gehad! Maar zo heb je wel meer van die rare dingen op mijn univ... er woont bijvoorbeeld een kat, omdat er eens een muis door een leslokaal liep midden in een les! Schitterend, toch? :-D