Asterix in Segovia

Alweer een week geleden sinds ik laatst een berichtje plaatste... een hele drukke en vermoeiende week!

Het begin was nog wel heel tof: donderdagavond hebben we voor Muriel, een van de meisjes van ons kot, een verrassingsfeestje gegeven. Haar verjaardag was de 6de januari namelijk. Een hele hoop Fransen en een paar Italianen zijn afgekomen, en we hebben taart gegeten en zo, tot ongeveer 2 uur - en toen was het natuurlijk tijd om uit te gaan. Een heel tof en gezellig feestje was het.

Zaterdag zijn we weer op een excursie geweest met de Erasmussers, deze keer naar Segovia. Segovia en Soria worden samen beschouwd als de koudste steden van Spanje. We moesten lekker vroeg uit ons bed, en direct in de bus. Het was die morgen echt maar triestig: de hemel was helemaal overtrokken en naarmate we meer door de bergen reden kwam er meer en meer mist opzetten. We stopten eerst in San Esteban de Gormaz, een dorp waar ik al vaak was doorgereden met de bus en al vaak wou uitstappen. Daar bezochten we twee kerken van de 11de en 12de eeuw, en toen gingen we weer verder naar Ayllón, een dorp met een mooi historisch centrum en een paar mooie kerken. We gingen ook binnen in een gebouw, niet heel groot, dat in dat dorp dienstdeed als gemeentehuis, bibliotheek, postkantoor en museum voor hedendaagse kunst. Zo van die dorpen heb je veel in de provincie Soria, een beetje terug in de tijd is het :-).

Na Ayllón stapten we weer in de bus en gingen we de grens over tussen de provincies Soria en Segovia, met onderweg zichten op de besneeuwde bergen. In Segovia stapten we uit net voor de aqueducto: een ongelofelijke en indrukwekkende constructie die de Romeinen daar nog gebouwd hebben. Met de blauwe lucht erachter (de zon was er ondertussen doorgekomen) stonden we echt even stilletjes ernaar te kijken. Na een lekker middageten dat bestond uit een ración van patatas bravas, die we deelden, en een broodje met calamares a la romana, bezochten we de stad met een gids. We zagen de Joodse wijk met de kronkelende straatjes (wist je dat die kromme straatjes zo gemaakt zijn opdat mensen die er voorbij lopen niet ver in de wijk kunnen kijken?), de kathedraal (die heel erg trok op die in El Burgo de Osma, alleen zonder die vreemde barokke toren erop die helemaal niet bij de stijl past) en de Alcázar (het Arabische woord voor kasteel). Het was ontzettend koud (ik heb even gedacht dat mijn tenen nooit meer zouden ontdooien) en ook best wel vermoeiend, maar het was een hele toffe dag.

En eigenlijk valt er niet zo heel veel te vertellen over de rest van de week, want de rest van de week heb ik vooral... gewerkt. Eigenlijk nonstop gewerkt: ik had tegen vandaag een werkje af te geven voor het vak vertaling van het colloquiale Engels. Ik moest, samen met Daida (het meisje van Gran Canaria), een analyse maken van de colloquiale kenmerken van de Engelse en de Spaanse versie van 'Asterix en de Belgen' (oftewel 'Asterix in Belgium', of 'Asterix en Bélgica). Ik heb het hele ding gisteren afgedrukt en laten inbinden, en binnen een paar minuutjes ga ik het eindelijk afgeven. En dan slapen. Veel slapen. Hoewel... de examens komen eraan, en ik moet ook wel wat beginnen leren. We geraken er wel hoor.

Tot de volgende!

PS: Ik heb bij dit bericht foto's gezet van het feestje en de reis, en ook van vorige week. Toen zijn Kim en ik naar de supermarkt geweest om water te kopen. Even uitleg: wij drinken het water van de kraan hier niet, omdat er al een paar mensen ziek van geworden zijn. Dus moeten we water kopen, en ik denk dat iedereen weet hoeveel ik drink... die flessen die wij kopen bevatten 8 liter, en ermee sleuren is niet echt leuk, zeker wanneer je er 4 of 5 per week nodig hebt! Dus Kim en ik besloten om even een kar te 'lenen': we hebben in de kar tien 8 liter flessen geladen, en zijn er gewoonweg mee naar huis gereden, over straat. Dat was 80 liter, m.a.w 80 kilo, plus een pot choco, dat over de Soriaanse straten hobbelde. Hilarisch was het, maar we hebben tenminste voor een tijdje water (en no worries, de kar hebben we teruggebracht) :-D